Praca na wysokości: ochrona zbiorowa a indywidualna

Rozwiązania ochrony zbiorowej zapewniają bezpieczeństwo wszystkim, nie wymagając od nich podejmowania żadnych konkretnych działań. Ochrona osobista lub indywidualna chroni tylko użytkownika rozwiązania ochronnego. Warunkiem jest również prawidłowe korzystanie ze sprzętu ochronnego.

Ochrona zbiorowa

Środki ochrony zbiorowej niekoniecznie muszą być konkretnym produktem. Może to być również środek projektowy, który eliminuje zagrożenie upadkiem. Przegląd możliwości:

• ‍ Podwyższonyparapet: bezpośrednie przedłużenie fasady do odpowiedniej wysokości. W ten sposób wszystkie prace na dachu mogą być natychmiast zabezpieczone zarówno na etapie budowy, jak i podczas konserwacji. Jest to zdecydowanie najlepsze rozwiązanie, ponieważ wszystkie prace mogą być wykonywane bezpiecznie bez dodatkowej obsługi przez pracowników.‍

• Parapet stały: instalacja dodatkowego parapetu, takiego jak balustrada na szczycie krawężnika dachowego. Balustrada ma tę zaletę, że konserwacja może być wykonywana bezpiecznie, bez dodatkowej obsługi. Szczególne środki bezpieczeństwa pozostają konieczne na etapie budowy, aż do momentu zamontowania balustrady. Zaleca się jak najszybsze zamontowanie balustrady, aby część prac budowlanych mogła być również wykonywana z zachowaniem zbiorowego bezpieczeństwa. Ograniczy to koszty dodatkowych środków bezpieczeństwa w fazie budowy.‍

• Składany parapet: Jest to parapet, który jest składany i podnoszony przed rozpoczęciem prac konserwacyjnych. To rozwiązanie jest nadal preferowane ze względu na bezpieczeństwo osobiste, ale ma tę wadę, że wymaga dodatkowej obsługi przed wykonaniem bezpiecznych prac. Dodatkowe zabezpieczenia muszą być również zapewnione na etapie budowy.‍

• Siatki bezpieczeństwa: Umieszczanie siatek pomiędzy konstrukcją budynku. Ma to szczególne zastosowanie w fazie budowy, aby zapobiec upadkom z wysokości podczas pracy na lub na niedokończonym dachu.

‍

W przypadku małych i niskich dachów konserwacja może być wykonywana z regału rolkowego lub podnośnika koszowego. Wymaga to należytego rozważenia na etapie projektowania. W końcu budynek musi być dostępny, a umieszczenie musi być możliwe bez stwarzania niebezpiecznych sytuacji. Ponadto rusztowanie i podnośnik muszą zostać poddane kontroli, a użytkownicy muszą przejść niezbędne szkolenie. W przypadku podnośnika koszowego wymagane jest noszenie uprzęży zabezpieczającej przed upadkiem z wysokości i linki ratunkowej.

Bezpieczeństwo osobiste

Indywidualna ochrona nigdy nie jest tak bezpieczna, jak rozwiązanie zbiorowe. Wszystkie te rozwiązania są zatem o jeden szczebel niżej na drabinie prewencji. Najbardziej znanymi rozwiązaniami ochrony indywidualnej przed upadkiem z wysokości są:

• ‍ Linia życiadookoła: Wytyczną jest umieszczenie 2 metry od krawędzi - lub więcej w przypadku przeszkody - ze wszystkimi technikami, przejściami i dostępami w obrębie linii życia. Rozwiązanie to ma tę zaletę, że konserwacja technik może być nadal wykonywana bez wchodzenia w strefę niebezpieczną. Projektant musi jednak wziąć pod uwagę strefę dostępności wynoszącą 80 cm. Jeśli konserwacja musi być przeprowadzona po stronie okapu, linię życia najlepiej umieścić w odległości większej niż 2,8 metra od okapu.

• ‍Centralnalinia życia: Ponownie obowiązuje umieszczenie co najmniej 2 metry od krawędzi ze wszystkimi technikami, przejściami i dostępami w obrębie linii życia. Ponownie, strefa dostępności 80 cm ma zastosowanie, gdy techniki mają być obsługiwane od strony okapu.‍‍

• ‍ Punkty kotwiczeniawokół: Zestaw punktów w odległości co najmniej 4 do 5,5 metra od krawędzi, ze wszystkimi technikami, przejściami i dostępami w strefie punktu kotwiczenia i wystarczająco daleko od krawędzi dachu. Ponownie, w projekcie należy uwzględnić strefę dostępności 80 cm. Wymagany jest również dodatkowy punkt kotwiczący w odległości 2 metrów od narożników dachu. Ma to zapobiec ryzyku kołysania się podczas upadku.‍

• Centralne punkty kotwiczenia: Umieszczone co najmniej 2 metry od krawędzi, ze wszystkimi technikami, przejściami i wejściami w strefie punktu kotwiczenia i wystarczająco daleko od krawędzi dachu (uwaga na strefę dostępności i punkty kotwiczenia w odległości 2 metrów od narożników dachu).‍

• Jeden punkt kotwiczenia: tylko dla małych dachów, centralnie położonych i bez technik lub konserwacji na dachu.

‍

Opisany sprzęt ochronny jest niewskazany, gdy techniki, przejścia lub wejścia nie są bezpiecznie dostępne bez uprzęży zabezpieczającej przed upadkiem.

Ponadto nie zaleca się umieszczania punktów kotwiczących w środku technik, jeśli nie można ich bezpiecznie dosięgnąć lub utrzymać bez uprzęży bezpieczeństwa. Połączenie między uprzężą a punktem kotwiczącym będzie przeszkadzać podczas konserwacji i istnieje ryzyko uszkodzenia połączenia lub technik. Pracownik musi również stale odłączać i ponownie podłączać, aby dotrzeć do wszystkiego. Jest to najbardziej prawdopodobne miejsce wystąpienia niebezpiecznych sytuacji.

Roczna konserwacja

Należy również pamiętać, że sprzęt ochrony osobistej wymaga corocznych kontroli i inspekcji, a użytkownicy muszą przejść niezbędne szkolenie, aby prawidłowo go używać. Ponadto każda zaangażowana osoba musi posiadać niezbędne akcesoria do prawidłowego korzystania ze sprzętu. Co ważniejsze, musi być zmotywowany do prawidłowego korzystania z uprzęży przez cały czas. Przy częstym wpinaniu i wypinaniu czai się pokusa, by szybko się bez niej obejść. Błąd może również prowadzić do tego, że użytkownik myśli, że jest bezpieczny i może podejmować ryzyko, podczas gdy tak nie jest.

Na podstawie tych wszystkich rozważań w Tectum Group jesteśmy przekonani, że zbiorowa ochrona przed upadkiem jest najlepszym wyborem: jest zawsze bezpieczna i nie wymaga specjalnego szkolenia ani corocznej kontroli.

‍

Rozwiązania ochrony zbiorowej zapewniają bezpieczeństwo wszystkim, nie wymagając od nich podejmowania żadnych konkretnych działań. Ochrona osobista lub indywidualna chroni tylko użytkownika rozwiązania ochronnego. Warunkiem jest również prawidłowe korzystanie ze sprzętu ochronnego.

Ochrona zbiorowa

Środki ochrony zbiorowej niekoniecznie muszą być konkretnym produktem. Może to być również środek projektowy, który eliminuje zagrożenie upadkiem. Przegląd możliwości:

• ‍ Podwyższonyparapet: bezpośrednie przedłużenie fasady do odpowiedniej wysokości. W ten sposób wszystkie prace na dachu mogą być natychmiast zabezpieczone zarówno na etapie budowy, jak i podczas konserwacji. Jest to zdecydowanie najlepsze rozwiązanie, ponieważ wszystkie prace mogą być wykonywane bezpiecznie bez dodatkowej obsługi przez pracowników.‍

• Parapet stały: instalacja dodatkowego parapetu, takiego jak balustrada na szczycie krawężnika dachowego. Balustrada ma tę zaletę, że konserwacja może być wykonywana bezpiecznie, bez dodatkowej obsługi. Szczególne środki bezpieczeństwa pozostają konieczne na etapie budowy, aż do momentu zamontowania balustrady. Zaleca się jak najszybsze zamontowanie balustrady, aby część prac budowlanych mogła być również wykonywana z zachowaniem zbiorowego bezpieczeństwa. Ograniczy to koszty dodatkowych środków bezpieczeństwa w fazie budowy.‍

• Składany parapet: Jest to parapet, który jest składany i podnoszony przed rozpoczęciem prac konserwacyjnych. To rozwiązanie jest nadal preferowane ze względu na bezpieczeństwo osobiste, ale ma tę wadę, że wymaga dodatkowej obsługi przed wykonaniem bezpiecznych prac. Dodatkowe zabezpieczenia muszą być również zapewnione na etapie budowy.‍

• Siatki bezpieczeństwa: Umieszczanie siatek pomiędzy konstrukcją budynku. Ma to szczególne zastosowanie w fazie budowy, aby zapobiec upadkom z wysokości podczas pracy na lub na niedokończonym dachu.

‍

W przypadku małych i niskich dachów konserwacja może być wykonywana z regału rolkowego lub podnośnika koszowego. Wymaga to należytego rozważenia na etapie projektowania. W końcu budynek musi być dostępny, a umieszczenie musi być możliwe bez stwarzania niebezpiecznych sytuacji. Ponadto rusztowanie i podnośnik muszą zostać poddane kontroli, a użytkownicy muszą przejść niezbędne szkolenie. W przypadku podnośnika koszowego wymagane jest noszenie uprzęży zabezpieczającej przed upadkiem z wysokości i linki ratunkowej.